Kampania plebiscytowa rozpoczęła się w lutym 1920 roku, kiedy na obszarze plebiscytowym zaczęły obowiązywać postanowienia traktatu wersalskiego. Do celów prowadzenia koampanii strona polska powołała Polski Komisariat Plebiscytowy na czele z Korfantym z siedzibą w Hotelu "Lomnitz" w Bytomiu. Strona niemiecka powołała natomiast Niemiecki Komisariat Plebiscytowy w Katowicach, działający pod przewodnictwem działacza Partii Centrum Kurta Urbanka. Kampania opierała się na operowaniu argumentami o charakterze historycznym, etnicznym i gospodarczym. Posługiwano się stereotypami na temat przeciwnika a także propagandą ukazujacą przyszłość Śląska pod flagami obu państw.
Plebiscyt nadzorowany był przez Międzysojuszniczą Komisję Rządzącą i Plebiscytową na Górnym Śląsku z siedzibą w Opolu. Na jej czele stał francuski generał Henri Le Rond a jego zastępcami gen. Alberto De Marinis Stendardo di Ricigliano z Włoch oraz płk Harold Franz Passawer Percival. Do komisji oddelegowani zostali także przedstawiciele: Niemiec - Hermann von Hatzfeld und zu Trachenberg, Polski - Daniel Kęszycki, Czechosłowacji - Julij Pořizek, a także Watykanu - Achille Ratti (w 1922 r. został papieżem i przyjął imię Pius XI).
Plebiscyt odbył się 20 marca 1921 roku. Frekwencja wyniosła 97,5% (podad 1 mln 100 tys. osób) w tym ok. 190 tys. (19,3%) emigrantów (osób urodzonych na obszarze plebiscytowym, ale już tam nie mieszkające), których udział zaproponowała strona polska w 1919 r. Za Niemcami opowiedziało się 59,4% głosujących a za Polską 40,3%. Negatywny wpływ na wynik Polski mieli wymienieni wcześniej emigranci, którzy w ogromnej większości zagłosowali za Niemcami. Już 22 marca pod siedzibą PKPleb. odbyła się manifestacja postulująca o pozostaniu Śląska w granicach Rzeszy. Po głosowaniu głosy w Komisji Międzysojuszniczej podzieliły się. Przedstawiciele Wielkiej Brytanii i Włoch zaproponowali podział Górnego Śląska wyraźnie sprzyjajacy Niemcom, z kolei Francuzi z gen. Le Rondem na czele (z kórym Wojciech Korfanty miał dobre kontakty) zaproponowali (po fali wielotysięcznych strajków i interwencji polskiej) 22 marca podział ziem wzdłuż tzw. Linii Korfantego zgodnej z pierwotną propozycją gen. Le Ronda, który uważał, że na podstawie wyników plebiscytu należy Polsce przyznać wszystkie wschodnie powiaty Górnego Śląska razem z całym okręgiem przemysłowym. Kompromisu nie udało się osiagnąć i w związku z dalszymi niekorzystnymi postanowieniami dla Polaków wbrew zakazowi z Warszawy, 3 maja Wojciech Korfanty wydał rozkaz o rozpoczęciu III powstania śląskiego.
